بیماری پارکینسون به لاتین - An Overview

بیماری پارکینسون به لاتین - An Overview

Blog Article

سفتی عضلات می تواند کارهای روزانه را پیچیده کرده و مدت زمان انجام آنها را طولانی تر کند.  با این حال ، در این مرحله بعید است که مشکلات تعادلی را تجربه کنید.

دیگر داروهایی که ممکن است برای پارکینسون تجویز شوند، عبارت‌اند از: آپومرفین، بنزتروپین، آمانتادین و داروهای آنتی‌کولینرژیک. همه‌ی این داروها می‌توانند در کنترل علائم کمک کنند.

۲. لرزش اساسی: این بیماری اختلال حرکتی رایجی است که موجب بُروز لرزشی می‌شود که اغلب در دست‌ها یا بازوها به‌چشم می‌خورد.

احتمال اینکه در آینده مبتلا شوید می تواند وجود داشته باشد ولی در حال حاضر به این بیماری مبتلا نیستید.

روش‌های درمانی که برای پارکینسون به کار برده می‌شوند، برای کنترل علائم هستند؛ اما درمان قطعی آن هنوز ایجاد نشده است.

  موقعیت جغرافیایی ممکن است یکی از دلایل این خطر بیشتر باشد.

در این مرحله ی پیشرفته، علائم شدید کمک های شبانه روزی را به یک ضرورت تبدیل می کند.

در حالی که بیماری پارکینسون است هیچ علت شناخته شده ای وجود ندارد ، تحقیقات نشان داده اند که در گروه هایی از افراد، احتمال بیشتری برای ابتلا به این بیماری وجود دارد  ، که این گروه ها شامل موارد زیر است:

اصلاح و بهبود طرز نشستن و تعادل و به حداقل رساندن خطرات زمین خوردن

طبق تحقیقات منتشر شده در سال ۲۰۱۲، تنها ۱۰ درصد از افراد مبتلا به پارکینسون یکی از اعضای خانواده شان به این بیماری مبتلا هستند.

این  عوارض می توانند باعث مشکلات جدی سلامت شوند و حتی می توانند کشنده باشند.

این داروها باعث می‌شود که عملکرد استیل کولین متوقف شود و در این صورت میزان دوپامین مغز افزایش پیدا می‌کند. در واقع این نوع داروها به عنوان یک جایگزین دوپامین و جلوگیری از تخریب آنها تجویز خواهند شد.

در واقع، درمان قطعی برای بیماری پارکینسون وجود ندارد و علت اصلی ابتلا به آن شناخته نشده است، اما آن چه که میدانیم این است که؛

البته چندین نوع جراحی و روش‌ های غیردارویی نیز برای درمان علائم این بیماری وجود دارد. تامین دوپامین مغز از اصلی ترین راه های درمان این بیماری می باشد. لذا توسط داروهایی است که در مغز تبدیل به دوپامین می‌شوند دوپامین مغز تامین می شود.